- نقاش هروی (نَقْ قا)
محمد بن حسن بن محمد بن زیاد بن هرون موصلی بغدادی، مکنی به ابوبکر، و معروف به نقاش و ابن النقاش، محدث و مفسر قرن چهارم هجری قمری است. و از تصانیف اوست: ارم ذات العماد، الاشاره فی غرایب القرآن، دلائل النبوه، شفاء الصدور معروف به تفسیر نقاش، معجم اوسط و معجم صغیر و معجم کبیر، هر سه در اسماء و قراآت قرآن، الموضح فی معانی القرآن. وی بین سالهای 350- 352 هجری قمری درگذشته است. (از ریحانه الادب ج 4 ص 227) (الاعلام زرکلی ج 6 ص 310). رجوع به کشف الظنون و تاریخ بغداد ج 2 ص 201 و ابن خلکان ج 2 ص 65 و الفهرست ابن ندیم ص 50 و ارشادالادیب ج 6 ص 496 و غایهالنهایه ج 2 ص 119 و میزان الاعتدال ج 3 ص 45 و مفتاح السعاده ج 1 ص 416 شود